Hoe de pandemie mijn werk en woning veranderde
Maart 2020 was de maand dat de wereld (weer) voorgoed veranderde. Dit is de tweede keer voor mij en velen van ons dat het wereld voorgoed veranderde. Eerst op 11 september 2001 en nu in maart 2020. Hoewel er gesproken wordt over weer naar “normaal” gaan, is het “normaal” van voor maart 2020 is voorgoed weg. Onze manier van werken is voor velen veranderd: de pandemie liet zien dat voor vele vakgebieden thuiswerken mogelijk is, en dat mensen die thuis willen werken dat moeten kunnen, terwijl degenen die liever op kantoor werken dat ook kunnen blijven doen.
Als iemand die immuungecompromitteerd is betekende de eerste twee maanden van de pandemie in compleet isolatie zitten. Ik ging alleen in de nachturen als de kans om iemand tegen te komen klein is, naar buiten om lucht te scheppen. Vrienden en familie brachten boodschappen voor me aan deur. Tot vandaag betekend het dat ik bij hoge infectiecijfers zo min mogelijk op kantoor wil zijn.
Ik ben ook laatdoof en de lockdown bleek een goede uitkomst te zijn voor de toegankelijkheid in communicatie.
Ik werk als front-end developer op een hogeschool bij de nieuws en magazine redactie. Ik werkte 4 dagen per week, altijd op kantoor, maar heel soms thuis. Op kantoor hadden we allemaal een Windows desktop en ik heb ook een MacBook.
Dankzij de MacBook en cloud opslag kon ik makkelijk omschakelen naar voltijd thuiswerken. Het was alle hens aan dek bij de IT-afdeling om honderden laptops te regelen voor alle werknemers die van de ene dag op de andere moesten thuiswerken.
Als doof persoon die altijd een schrijftolk nodig heeft voor vergaderingen, presentaties en belangrijke gesprekken bleek thuiswerken het beste wat er is qua communicatie. Nu moest iedereen wel alles via e-mail, tekstberichten en Teams communiceren. Voorheen was bijna alles mondeling op kantoor. Tolken op afstand was iets wat ik nooit gebruikt had. Het werkt heel simpel: mijn schrijftolk doet ook op de achtergrond mee met Teams vergaderingen. Alles wat gezegd word wordt naar mij gestreamd via een apart link.
De eerste weken en maanden waren er veel haperingen en frustratie. Zelfs de beste internetverbinding viel soms weg midden in een vergadering of de tekst van de tolk liep vast. Ik begon last te krijgen van mijn pols en armen vanwege elke dag uren achter mijn bureau zitten.
Niet alleen dat, ook het constant binnen zitten met lockdown deed me goed kijken naar wat ik miste in mijn huisinrichting. En zo begon de aanschaf van het ene na het andere essentiële item.
Mijn werkplek verbeteren
Toen de eerste lockdown startte had ik mijn MacBook Pro 13’ van 2019, een 23’ budget Asus monitor, een plat APple toetsenbord en een Apple trackpad. Tevens had ik een eerste generatie iPad Mini. Ik verving de Apple trackpad met een Logitech MX Master 3 en het Apple toetsenbord werd vervangen door een Keychron K6 met aluminium case, RGB lichten, en blauwe Gateron switches. Ik wilde altijd een mechanisch toetsenbord hebben en er was geen beter moment dan een lockdown. De Logitech en Keychron waren de juiste keuze, ik heb sindsdien geen last meer van RSI gehad.
De iPad bleek zo oud dat het zelf met nieuwe updates het internet verbinding veel bufferde waardoor de tolk tekst die ik streamde vastliep. Ik heb toen een iPad (8gen) me 128 GB met een Apple Pencil aangeschaft. De oude iPad mini was nog goed voor een tegoedbon van 20 euro. Het verschil was en dag en nacht tussen zo’n oude iPad mini en de nieuwste iPad van dat moment.
Ook andere aspecten maken thuiswerken fijner
Ik ben geen koffieleut en dronk het alleen als ik bij de koffiebar was. Ik had dus geen koffieapparaat thuis, maar omdat ik nu altijd thuis was besloot ik een eenvoudig apparaat te kopen voor als ik zin had in een kleine kopje maar geen tijd voor een koffiewandeling. Ik wilde geen van de capsule apparaten en koos voor de eenvoudige Melitta Aromaboy filterapparaat. Het is geen dure espressomachine, maar goed genoeg voor een kopje. Die staat nu mooi naast mijn broodrooster. Om de een of ander reden had ik ook nooit een broodrooster en besloot er eentje te kopen.
Uitgebreid lunch maken, thee van losse blaadjes drinken, en koffiezetten werden een hobby. Op kantoor werken betekende vaak cafetaria voedsel, warm water uit de automaat in een papieren cup voor thee of een wandeling maken om een dure lunch te kopen. Nu had ik mijn eigen keuken met alle nodige apparaten en een AH om de hoek om elke dag een goede lunch te maken.
Daarna besloot ik dat mijn kleine keuken aan een upgrade aan toe was. In de vorm van een nieuw rek waar mijn combi-oven op kon, mijn borden, glazen, Crockpot en nog wat onmisbare spullen. Ook een nieuw kookblok en kookplaat kwamen erbij. Het oude fornuis was een tweedehands ding dat maar half werkte, dus een nieuwe was hoognodig.
Ondertussen besloot het wooncorporatie door te gaan met de voor de pandemie geplande verbouwingen in de herfst/winter. Mijn woning kreeg nieuwe ramen met dubbelglas, betere isolatie en nieuwe deuren. Het resultaat was een “nieuwe” uitstraling van de woonkamer. Tijdens de dagen en tijdsblokken dat mijn woning aan de beurt was was het wel stressen. Ik zat in mijn kleine keukentje te werken met mijn Macbook, mondmasker op, en een dikke trui, want mijn woning had op die momenten geen ramen en deuren.
Nadat alles gedaan was besloot mijn koelkast ook dat het genoeg was na 17 jaar trouwe dienst. Gelukkig gebeurde dat in de tweede lockdown (of was het de derde lockdown) toen bezorgers weer binnen mochten. De lockdowns zijn een grote tijdloze vlek in mijn geheugen. En zo had ik alle reden een strakke moderne koelkast aan te schaffen die past bij mijn nieuwe keukeninrichting.
Het totaalresultaat is een appartement met een praktische Manhattan-achtige keuken waar alles zijn plek heeft zonder vol en rommelig te zijn. Een werkplek met een voor mij ergonomische muis en toetsenbord, ondertussen ook met een Philips 34’ curved scherm. Geen last meer van tocht dankzij de nieuwe ramen en deuren. Een iPad die meerdere keren een superhandige oplossing is geweest. En dan heb ik het nog niet over de Lego pronkstukken op mijn boekenkast, want de eerste lockdown weken deed ik niks anders dan puzzels maken en Lego bouwen. En tenslotte, een van de beste dingen die uit de pandemie kwam is mijn vernieuwde liefde voor fotografie.
Vanuit lockdown ook goede dingen ontstaan
Tijdens de grote opruiming besloot ik al mijn oude camera spullen in te ruilen voor 1 goede kwaliteit compact camera. Een Lumix LX100 II. Sindsdien ben ik meer serieus bezig met mijn fotografie en had ik ook een actievere uitlaatklep en afleiding tijdens de lockdowns.
Ondertussen werk ik al bijna 3 jaar thuis. Sinds dit jaar is het hybride werken geworden. Ik ben meestal 1 dag per week op kantoor, soms 2 dagen. Het is voor mij een goede combinatie. Door 1 a 2 keer per week op kantoor te zijn zie ik mijn collega’s en ben ik ook in een andere omgeving, wat mijn creativiteit bevordert. Als ik thuis werk hoef ik niet 2 uur per dag met de OV te reizen waardoor ik mijn dag rustiger kan beginnen doordat ik meer tijd heb. Ik kan mijn werkdag indelen zodat ik tussendoor boodschappen kan doen of een wandeling kan maken. Er is meer flexibiliteit.
Ik heb geen enkele behoefte om weer voltijd op een kantoor te gaan werken. Mijn concentratie is ook beter omdat er niemand om me heen is. Hoewel ik doof ben is het visueel heel storend op een locatie waar honderden mensen zijn die het kantoor in- en uitlopen.
Mijn werkgever zelf stimuleert hybride werken. Alle desktops zijn weg. Alle werknemers hebben nu een laptop. Als je wilt thuiswerken mag dat, als je op kantoor wilt werken kan dat ook. Hybride werken is nu de kern. Microsoft Teams is integrale software geworden waar tot vandaag nog steeds wekelijks afdelingsbrede meetings zijn, updates en dergelijke.
De toekomst
Het was een zware periode, vooral door persoonlijk omstandigheden. Maar in het eerste 1,5 jaar van de pandemie maakte technologie het mogelijk dat de wereld online samenkwam. Dankzij Teams en Zoom was ik altijd verbonden met anderen, van videochatten met vrienden en familie, online meetups tot online congressen. Chefs die vanuit hun eigen keuken mensen nieuwe gerechten leerden koken. We deelden allemaal samen de onwerkelijkheid dat de wereld stil stond. De pandemie toonde de kracht van goede technologie die mensen echt helpt. Ik hoop dat men deze lessen in de toekomst zal meenemen.