Iedereen kent ze wel. De zuurpruimen, de klagers. Niets is ooit goed genoeg, en het probleem ligt altijd bij de incompetentie van anderen. Misschien komt er wel meteen een naam en gezicht bij je in beeld. Ik geef toe, ik ben zelf ook niet vies van een beetje gezanik en gezeur.
Iedereen kent ze wel. De zuurpruimen, de klagers. Niets is ooit goed genoeg, en het probleem ligt altijd bij de incompetentie van anderen. Misschien komt er wel meteen een naam en gezicht bij je in beeld. Ik geef toe, ik ben zelf ook niet vies van een beetje gezanik en gezeur.
De doelstelling van Fronteers is de professionalisering van het beroep front-end web development. Daarbij streven wij naar erkenning, verbetering en ondersteuning van de (positie van) Nederlandstalige front-end webontwikkelaars.
Als je kijkt naar de doelstelling van onze vereniging dan is er zelfs na 15 jaar nog genoeg werk aan de winkel. De vraag is hoe we andere developers en stakeholders in onze doelen geïnvesteerd krijgen. We moeten immers een hoop mensen uitnodigen in ons wereldje, zodat ze zien wat wij zien. Genoeg van ons praten gelukkig al met developers, marketeers, product- en projectmanagers, designers, etc.
Ontmoet de zuurpruim
Maar daar is dan de zuurpruim. Die maakt iedereen die het niet snapt liever belachelijk. Die noemt React een div-soep. Tailwind CSS fans die snappen niets van echte CSS. En als iemand site een <div> als knop gebruikt, of niet toegankelijk is, dan kunnen ze beter iets anders met hun leven gaan doen.
Natuurlijk krijgt een conferentiespreker de lachers op de hand door een stukje lelijke DOM te laten zien. En kan men lekker bonden tijdens een borrel met front-end devs die het wel snappen. Maar wat mij betreft missen we vaak een kernwaarde die we nodig hebben om onze front-end wereld een stukje beter te maken. En die kernwaarde is uitnodigend zijn.
Onze communicatie nodigt niet uit tot communiceren.
Want leg eens uit: Hoe kom je af van je imposter syndroom als je fouten belachelijk worden gemaakt op een conferentiepodium? Waarom zou je de nieuwe mogelijkheden van CSS leren als jouw JavaScript oplossing als dom wordt bestempeld? Waarom zou je als designer HTML/CSS leren als een frontend developer zucht en puft als je een ontwerp aanlevert?
En daarom is mijn oproep in deze feestmaand om iets geduldiger te worden. Iets liever te zijn. Anderen meer uit te nodigen in je communicatie. Om een keer diep uit te ademen, te ontspannen, en te vragen:
- "Mag ik je iets leren?"
- "Mag ik je iets tofs laten zien?"
- "Ik denk dat dit handiger kan, wil je weten hoe?"
- "Kun je me uitleggen waarom je deze oplossing hebt gekozen?"
En misschien dat deze uitnodigende communicatie ervoor zorgt dat we geen tegenstanders zien, maar medestanders worden. En misschien, heel misschien... Leer je ook nog iets van een ander.